مقاومسازی سازههای بتن آرمه با مواد FRP
مواد مرکب FRP ، دامنة وسیعی از کاربردها را برای مقاومسازی سازههای بتن‌آرمه در مواردی که تکنیک‌های مرسوم
مقاومسازی ممکن است مسئله ساز باشند، به خود اختصاص داده‌اند.
برای نمونه، یکی از معمول‌ترین تکنیک‌ها برای بهسازی اجزاء بتن آرمه ، استفاده از ورق‌های فولادی است که از بیرون
به این اجزاء چسبانده می‌شود.
این روش، روشی ساده، مقرون به صرفه و کارا است ؛ اما از جهات زیر مسئله ساز است:
۱- زوال چسبندگی بین فولاد و بتن که از خوردگی فولاد ناشی می‌شود.
۲- مشکلات ساخت صفحات فولادی سنگین در کارگاه ساختمان.
۳- نیاز به نصب داربست.
۴- محدودیت طول در انتقال صفحات فولادی به کارگاه ساخت (در مورد مقاومسازی خمشی اجزاء بلند) نوارها یا صفحات
می‌توانند جایگزینی برای صفحات فولادی باشند.
مواد FRP برخلاف فولاد، تحت تأثیر زوال الکتروشیمیایی قرار نمی‌گیرند و می‌توانند درمقابل خوردگی اسیدها، بازها و نمک‌ها
و مواد مهاجم مشابه در دامنة وسیعی از دما مقاومت کنند.
در نتیجه نیاز به سیستم‌های حفاظت از خوردگی نمی‌باشد وآماده کردن سطوح اعضاء قبل از چسباندن صفحات FRP و نگهداری
از آن‌ها بعد از نصب، از صفحات فولادی آسان‌تر است.
علاوه بر این، الیاف مسلح‌کننده در FRP می‌توانند در موضع معین و در نسبت حجمی و جهت خاصی درون ماتریس قرارگیرند
تا بیش‌ترین کارایی به‌دست آید.
مواد حاصله تنها با درصدی از وزن فولاد، مقاومت و سختی بالایی در جهت الیاف دارند.
آن‌ها همچنین حمل و نقل آسان‌تری داشته، نیازمند داربست کمتری برای نصب می‌باشند، و می‌توانند برای مکان‌هایی که دارای
دسترسی محدود هستند، مورد استفاده قرار گیرند؛ و پس از نصب، بار اضافی قابل‌توجهی را به سازه تحمیل نمی‌کنند.
روش مرسوم دیگر در مقاومسازی اعضای بتن‌آرمه، استفاده از پوشش‌هایی از نوع بتن‌آرمه، بتن پاشیدنی و یا فولاد
می‌باشد.
این روش تا جایی که مربوط به مقاومت، سختی و شکل پذیری می‌شود، کاملاً مؤثر است؛ اما باعث افزایش ابعاد مقاطع
و بار مردة سازه می‌شود.
همچنین این شیوه نیازمند عملیات پر دردسر و تخلیة ساکنین است و به صورت بالقوه باعث افزایش نامطلوب سختی اعضای
بتن‌آرمه می‌شود.
به‌عنوان یک جایگزین، صفحات می‌توانند به دور اجزاء بتن‌آرمه پیچیده شوند و افزایش قابل توجه مقاومت و شکل پذیری
را به دنبال داشته باشند؛ بدون آن‌که تغییر FRP زیادی در سختی ایجاد نمایند.
یک نکتة مهم در ارتباط با مقاومسازی اعضا با استفادة خارجی از آن است که باید درجة مقاومسازی
(نسبت ظرفیت نهایی عضو مقاوم‌شده به ظرفیت نهایی عضو مقاوم نشده) را محدود کنیم تا حداقل سطح ایمنی در
حوادثی مانند آتش‌سوزی که منجر به از دست رفتن کارایی می‌شوند، حفظ گردد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر و رفع مشکلات پروژه خود با شرکت تماس حاصل فرمایید.